ებრაელთათვის მარხვა გულისხმობს სრულ თავშეკავებას საკვებისა და სასმელისაგან. მარხვა შეიძლება გაგრძელდეს მთელი დღე-ღამის განმავლობაში, საღამოდან საღამომდე, ასე მარხულობენ ,,იომ ქიფურის“ (ებრ. ,,გამოსყიდვის დღე“) დროს. სხვა შემთხვევაში, მარხვა გრძელდება დილიდან საღამომდე. რისთვის? ბრძენნი ამბობენ, რომ მარხვაში აუცილებელია ადამიანი დაფიქრდეს საკუთარ საქციელზე, მოინანიოს და რაღაც მაინც გამოასწოროს ცხოვრებაში. საჭმელსა და სასმელზე უარის თქმა არის არა თვითმიზანი, არამედ საშუალება, რათა დაეხმაროს ადამიანს იფიქროს იმაზე, თუ როგორ და რატომ ცხოვრობს. უწინარესად, ეს ხელს უწყობს სიამაყის დათრგუნვას, რაც ნამდვილად უშლის ხელს ასეთ საკითხებზე ფიქრს. ადამიანი, როცა გრძნობს, რამდენად სწრაფად სუსტდება შიმშილისაგან, უფრო მოკრძალებული ხდება.
მარხვას სხვა მნიშვნელობაც აქვს. ადამიანი სულიერი და ხორციელი არსებაა. სიცოცხლის განმავლობაში იგი არაერთხელ აღმოჩნდება არჩევანის წინაშე - როგორ მოიქცეს, რა თქვას, რომელი გზა აირჩიოს ცხოვრებაში. ბუნებრივია, ხორციელი ბუნება მას უბიძგებს ვნებების დაკმაყოფილებისაკენ, სულიერ მოთხოვნილებათაგან კი აშორებს. ხორცის დათრგუნვით არჩევანი უფრო სულიერებისაკენ იხრება. მარხვა უფრო მეტად ეხმარება იმ ადამიანებს, რომლებიც სულიერი განწმედისაკენ ილტვიან. სავსებით შესაძლებელია, რომ მარხვის დროს სხვებმა არაფერი იგრძნონ, გარდა სისუსტისა, გაძლიერებული მადისა და გაღიზიანებისა. მიუხედავად ამისა, მარხვა, რომელიც თორამ და ბრძენმა ადამიანებმა დაგვიწესეს, უნდა დავიცვათ. დროთა განმავლობაში, ადამიანი ისწავლის მარხვის დანიშნულების დაფასებას.
მარხვის განმავლობაში, ჩვეულებრივ, მეტი დრო უნდა დავუთმოთ ლოცვასა და თვითანალიზს, ასევე, ქველმოქმედებას. ებრაელები ,,იომ ქიფურს“ თითქმის სინაგოგიდან გაუსვლელად ატარებენ, ამასთან, ყველას ამაღლებული განწყობა აქვს, რადგან ეს ის დღეა, როდესაც ,,როშ ჰაშანას“ (ებრაული ახალი წელი) დადგომისას თითოეულისათვის გამოტანილი სასჯელი შეიძლება შეიცვალოს. არსებობს გამონათქვამი: ვის უნდა ასეთ დროს ჭამა? დასანანია დროის დაკარგვა.
რაბინი ოვადია კლიმოვსკიჟურნალი "საბა", 2025, მარტი
Comentarios